Reminisencja raju utraconego

Serdecznie witamy Dostojnego Gościa i Wielkiego Przyjaciela Brodrii i Brodryjczyków!
Jak zdrowie?

Starzec na dźwięk głosu tajemniczej postaci przestraszył się i wybudził ze snu na jawie. Znowu był listopada, a on był słomianym wdowcem, którego dzieci rozjechały się po świecie. Znowu nie było imperium bialeńsko-brodryjskiego, ani chęci do życia.

- Dziękuję, nie narzekam - skłamał, nie chcąc zanudzać nieznajomego długo historią swoich licznych dolegliwości. Przyjrzał się dokładnie obcemu. - Przypominacie mi kogoś z przeszłości. Jak się zwiecie, dobry człowieku, i co robicie przy dworku mojej żony?

Czy to, Ty Andrzeju? Co się stało!
Piotr obrócił się do bojówkarzy faszystowskich i wykrzyczał "Wszyscy na cześć Andrzeja Swarzewskiego" Nagle rozbrzmiał się okrzyk, który niejednokrotnie używany jest przez podległych Piotrowi "SLAVA! SLAVA! SLAVA!"

Nie zmierzam Cię prosić Andrzeju ale jeśli mogę udzielić Ci jakoś pomocy, czy wesprzeć Cię w jakiejkolwiek inicjatywie ja oraz moja Żelazna Gwardia zawsze Ci pomożemy!

Mienia zawut Władimir Iljicz Grenin. Odbudowujemy okręt, któremu na imię Brodria!

Zaskoczony rozejrzałem się wokół. Czy to wciąż sen? Co robią wokół mnie żelaznogwardziści?

Witajcie, Piotrze Pawłowiczu, drogi kuzynie. Witajcie, Władimirze Iljiczu, przyjacielu z lepszych czasów. Gdy tylko usłyszałem, że przepędziliście stąd gnuśnego tyrana Iwana Pietrowa, postanowiłem sprawdzić, co stało się z rodowymi posiadłościami mojej żony. Nie mam pojęcia, czy zostanę tu na dłużej, ale gorąco życzę Wam, byście przywrócili Brodrii należne jej miejsce w mikroświecie. I żadnych pertraktacji z tymi, którzy chcą zawładnąć naszym krajem tylko po to, by ogłosić się "carem" i nic dalej nie robić. Ani piędzi brodryjskiej ziemi dla nich.

Ani milimetr Brodrii nie zostanie nikomu oddany!

A i odzyskamy jeszcze nasze wszystkie ziemie!

Mikołaj Patryk nie mógł uwierzyć własnym oczom
Witaj Andrzeju, jak miło znowu się spotkać! Сколько лет, сколько зим! Choć dworek ten, podobnie jak i cała Brodria, był przez długi czas w ruinie, to wierzę, że za niedługo przywrócimy obydwóm dawny blask!

Witajcie, Mikołaju Patryku! Już się bałem, że na dobre opuściliście mikroświat. Bardzo się cieszę, że znów odradza się nasza Brodria, a wraz z nią pamięć o dziedzictwie Dostojewskich. I choć teraz wszyscy musimy stać się jedną rodziną, by bez żadnych sporów odrodzić gosudarstwo, liczę na to, że w kulturze i narracji będzie miejsce na wspomnienia o naszym rodzie. Koniecznie musimy odbudować nasze dworki i pałace, choćby po to, by stworzyć tam muzea z których kolejne pokolenia Brodryjczyków będą uczyć się historii.

Również uważam, że odbudowa posiadłości rodowych Dostojewskich i utworzenie w nich muzeów byłoby wspaniałą inicjatywą. Liczę jednak na to, że dzieje Dostojewskich nie ograniczą się tylko do wspomnień i że ród nasz będzie mógł się na nowo rozwijać i pisać kolejny rozdział swojej historii w nowoodrodzonej Brodrii

Dzień dobry!